Aangeraakt

Gertjan van der Kraan

Aangeraakt

Het schreeuwt door je hoofd;
Is het vuur in mij gedoofd
Of geloof ik niet oprecht
Ben ik nu voor U te slecht
Waarom gebeurt dit bij mij
Was mijn leven soms te vrij
Waarom antwoordt U niet
Bent U blind voor mijn verdriet

In de verte klinkt een stem
Juist nu, de stem van Hem;
‘Mijn God, waarom hebt U Mij verlaten’
Met in de handen en voeten de gaten
Vals en onschuldig aangebracht
En weer een stem: ‘Het is volbracht’
Een diepe duisternis viel in
Je denkt misschien; wat is de zin.

Het maakt je pijn niet minder
Je ondervindt nog steeds de hinder
Van die pijn of het verdriet
Maar weet en geloof, dat Hij je ziet
Je krijgt misschien geen antwoord
Maar Hij heeft je echt gehoord
Ondanks je onbegrip en vragen
Blijft Hij je er doorheen dragen

Dwars door mist en duisternis
Als je leven nog vol vragen is
Zie je opeens een regenboog
Vol verwondering kijk je omhoog
Het lijkt of je zacht wordt aangeraakt
Een kracht die je wat milder maakt
Ondanks het feit, dat niets veranderd is
Lijkt het wel of het minder is, je gemis