INLOGGEN
«»

Een moment in de tijd

EEN MOMENT IN DE TIJD

Het jaar was 1986
Hij zat op een bankje in de gang
Vlakbij de receptie
Met zicht op de in- en uitgang
Hij keek naar de mensen
Die in en uit het gebouw liepen

Vrouwen met kinderen
Kwamen hun moedertje bezoeken
Zonen zochten hun oude vader op
Hij keek naar de mensen
Hij bestudeerde hun gezichten
Hij las hoe ze zich voelden

In een gemeenschappelijke ruimte
Met één enkele televisie
Die hoog aan de muur hing
Zodat iedereen kon meekijken
Keek hij moderne videoclips op TV

Hij zat dicht bij het raam
De zonnestralen van de zomerdag
Vielen op zijn hoofd en schouders
Hij liet het zich welgevallen
Hij kreeg er kippenvel van
Op zijn rug en op zijn armen

Er was een grote koffieautomaat
Die ergens op de gang stond
Hij dronk koffie uit een plastic bekertje
De koffie was niet vies en ook niet lekker

Hij zat op een wit bankje in de tuin
Hij voelde zich stil vanbinnen
Het was een vreemde tijd
De tijd voelde stroperig en traag
Alsof hij plaats had genomen
In één enkel moment

Het moment had besloten
Om niet verder te gaan
Om stil te blijven staan
Hij was als het ware
Gevangen in de tijd

De volgende dag zat hij op de gang
Vlakbij de receptie
Hij keek videoclips in de grote zaal
Hij dronk standaard koffie
Uit een bruin plastic bekertje
En daarna zat hij in de tuin
Dit was een tijdsvacuüm

Zo verstreken de dagen
Terwijl hij in dit moment bleef zitten
Zo verstreken de maanden
Hij bleef waar hij was
Het werd herfst en daarna winter
Zo verstreken een aantal jaren
En pas toen hij werd begraven
Was het moment eindelijk voorbij

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 23-05-2021

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Vincent Oostrijck
Actief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een moment in de tijd ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.