Duisternis

Aicha Namir

Het is zo donker, zo duister. Zelfs in het daglicht. Alles rond me heen voelt donker en koud. Het is mijn hoofd. Mijn hoofd is de plek waar ik me in bevind. Het is zo groot maar tegelijk ook weer zo klein. Zo benauwd. Zo krap. Zo veel draait. Zo veel woorden, zo veel gedachtes en zo veel signalen. En... het is donker. Het is een super lange weg, in het duisternis. Ik zie niks. Ik dwaal gewoon rond. Wordt het verlicht? Zal ik terug kunnen zien? Is er licht aan het einde van deze super lange, vermoeiende, pijnlijke en duistere weg?

Of.... Is er wel een einde?