Een excentrieke man

Dakoyria

Ik passeer weer eens zijn woning, in het midden
van een lange huizenrij
Altijd moet ik even kijken of hij weer wat bijzonders
heeft gedaan:

En jahoor, dit maal staat zijn kleine tuin barstensvol
bloeiende kleurige voorjaarsbollen
Met zovelen en zo intens aan diverse kleuren;
niets ervan zou je kunnen ontgaan!

Zijn naaste buuf deelt in deze vreugde mee, zelfs
tot aan de stoeprand groeit er deze bloemenzee...
De man is hoogst excentriek, dat is absoluut waar
Maar ach, wat geniet ik toch altijd daar!

Hij is ook wat je noemt een poeet, die zelfs wel
dichtregels aan mij sleet
Hem straal negeren doet men al naar men kan!
Deze aardige, zachte en bovenal zo lieve man...

Dakoyria, 2021.