«»
Ik viel en ik bleef vallen
Ik kon het vallen niet stoppen
Ik viel en ik viel
Door ruwe barrières
Door een leeg universum
Door chaotische decors
Ik viel zolang
Ik viel aan één stuk door
Ik had nooit rust
Ik viel zolang
Dat ik begon te denken
Dat ik niet langer viel
Maar dat ik klom
Ik viel nog steeds
Door mijn lichaam
Door mijn ego
Door mijn geest
Door de wanhoop
Door de eenzaamheid
Door mijn leven
Door de pijn
Ik viel net zolang
Tot ik eenvoudigweg
Niet verder vallen kon
En toen stond ik op
Toen keek ik om me heen
Ik was niet langer jong
Maar een vreemde combinatie
Van nieuwgeboren en oud
Ik viel
IK VIELIk viel en ik bleef vallen
Ik kon het vallen niet stoppen
Ik viel en ik viel
Door ruwe barrières
Door een leeg universum
Door chaotische decors
Ik viel zolang
Ik viel aan één stuk door
Ik had nooit rust
Ik viel zolang
Dat ik begon te denken
Dat ik niet langer viel
Maar dat ik klom
Ik viel nog steeds
Door mijn lichaam
Door mijn ego
Door mijn geest
Door de wanhoop
Door de eenzaamheid
Door mijn leven
Door de pijn
Ik viel net zolang
Tot ik eenvoudigweg
Niet verder vallen kon
En toen stond ik op
Toen keek ik om me heen
Ik was niet langer jong
Maar een vreemde combinatie
Van nieuwgeboren en oud
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 26-02-2021
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Vincent OostrijckActief sinds: 20-08-2017 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik viel ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.