Als sneeuw zijn

Vincent Oostrijck

ALS SNEEUW ZIJN

Hij wil als sneeuw zijn
Wit en ongeschonden
En later gewoon weer weg
Zonder sporen

Alles valt voortdurend
De sneeuw
De nacht
De mensen

En niets is mooier
Dan sneeuw die valt
In het gele schijnsel
Van een lantaarnpaal
Midden in de nacht
In een verlaten straat
Van een grote stad

Sneeuw bedekt
En camoufleert
Onttrekt ons
Aan de werkelijkheid

Sneeuw doet
Haar bruine ogen oplichten
Met kinderlijke verrukking
Zij is een vrouw

Sneeuw drukt
Met al die witte waanzin
Zwaar op mijn gemoed
Ik ben een man

Buiten ons is sneeuw
En heel veel nacht
In ons huisje
Brandt altijd licht

Een wereld van niets
En ik ben niets
Maar zij daarentegen
is alles

De sneeuw valt
Alles valt
Eindeloos
Tot het einde der tijden

Hij wrijft met zijn vingers
Door zijn baard van sneeuw
Hij is verloren
De winter is een feit

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 07-02-2021

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Als sneeuw zijn ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.