Impulsieve afweer
De leegte was zo grijs en compact
Dat ik dacht
Haar met mijn mes te kunnen snijden
En, nadat ik
Geslagen, het wapen had beetgepakt
En het kleurloos vocht
De gore wonde uit zag stromen
Voelde ik dat het demonisch gedrocht
Van grootre stilte
Sluipend naderbij was gekomen
Ik had die impulsie moeten vermijden
Ik had moeten weten:
De leegte is niet te
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-12-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
JanLucas van der Woude (Actief sinds: 02-12-2020)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Impulsieve afweer’ van JanLucas van der Woude zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.