«»
Ik kan niet meer.
Ik ben kapot.
Iets van binnen vreet me op.
Het is een zwart gat om me heen,
is er ergens nog iets met kleur?
Ik val steeds dieper en dieper in het gat.
Probeer nog houvast te vinden.
De hoop gaat weg,
het blijft maar zwarter worden
om heen is niemand meer.
Iedereen is weg.
En ik ik val en val
tot ik neerkom
en echt niet meer kan.
Geen houvast meer, geen hoop meer.
Ik kan niet meer vechten,
komt er nog een einde aan?
of zak ik verder weg.
ik voel hoe mijn licaam opgeeft.
Het is klaar, het is goed zo.
Ik ben moe
ik Kan niet meer,
Ik ben kapot.
Ik ben moe
Ik ben moe,Ik kan niet meer.
Ik ben kapot.
Iets van binnen vreet me op.
Het is een zwart gat om me heen,
is er ergens nog iets met kleur?
Ik val steeds dieper en dieper in het gat.
Probeer nog houvast te vinden.
De hoop gaat weg,
het blijft maar zwarter worden
om heen is niemand meer.
Iedereen is weg.
En ik ik val en val
tot ik neerkom
en echt niet meer kan.
Geen houvast meer, geen hoop meer.
Ik kan niet meer vechten,
komt er nog een einde aan?
of zak ik verder weg.
ik voel hoe mijn licaam opgeeft.
Het is klaar, het is goed zo.
Ik ben moe
ik Kan niet meer,
Ik ben kapot.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 02-11-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
MeikeActief sinds: 12-09-2020Informatie bij het gedicht:
Dit gedicht gaat over iemand met een depressie en hoe die langzaam opgeeft, omdat het te zwaar wordt. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Ik ben moe’ van Meike zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.