INLOGGEN
«»

Een huilende hemel

De hemel stort bedroefd haar tranen uit
Het einde nog lang niet in zicht,
haar misnoegen kletterend geuit

Die zo meer dan achteloze mens,
waardoor de natuur zo volkomen verdord
Hevige plensbuien melden zich nu

als een weldadige zegen uitgestort.....
Onnadenkende schepsels in egoistisch
genieten voor het moment stevig gekort!

Dakoyria, 2020.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 22-08-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een huilende hemel’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.