«»
Het einde nog lang niet in zicht,
haar misnoegen kletterend geuit
Die zo meer dan achteloze mens,
waardoor de natuur zo volkomen verdord
Hevige plensbuien melden zich nu
als een weldadige zegen uitgestort.....
Onnadenkende schepsels in egoistisch
genieten voor het moment stevig gekort!
Dakoyria, 2020.
Een huilende hemel
De hemel stort bedroefd haar tranen uitHet einde nog lang niet in zicht,
haar misnoegen kletterend geuit
Die zo meer dan achteloze mens,
waardoor de natuur zo volkomen verdord
Hevige plensbuien melden zich nu
als een weldadige zegen uitgestort.....
Onnadenkende schepsels in egoistisch
genieten voor het moment stevig gekort!
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 22-08-2020
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een huilende hemel’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.