Applaus

Vincent Oostrijck

APPLAUS

Het was een snikhete dag
We lagen onder een grote boom
In de uithoek van een tuin
Ergens in de stad Rotterdam

We lagen op ons rug
We keken omhoog
We tuurden in het bladerdak
Het bladerdak dat ons beschermde
Tegen de kracht van de zon

Ik vond het zo fijn
Om hier naast jou te liggen
Ik voelde een diepe dankbaarheid
En de boom snapte dat gevoel
Dat was wat ik dacht

Precies op dat moment
Tijdens dat besef
Stak er een heerlijk briesje op
Dat alle blaadjes boven ons
Aan de takken van de boom
Deed bewegen en ritselen

En ik zweer je
Het was net alsof alle blaadjes
Tegelijkertijd voor ons klapten
Alsof ze begonnen te applaudisseren
Terwijl de boom goedkeurend
Op ons beiden neerkeek

En als ik eraan terugdenk
Moet ik stiekem een beetje huilen
Dit zijn de dingen die er toe doen
Dit is wat het leven ons geeft