Applaus
APPLAUS
Het was een snikhete dag
We lagen onder een grote boom
In de uithoek van een tuin
Ergens in de stad Rotterdam
We lagen op ons rug
We keken omhoog
We tuurden in het bladerdak
Het bladerdak dat ons beschermde
Tegen de kracht van de zon
Ik vond het zo fijn
Om hier naast jou te liggen
Ik voelde een diepe dankbaarheid
En de boom snapte dat gevoel
Dat was wat ik dacht
Precies op dat moment
Tijdens dat besef
Stak er een heerlijk briesje op
Dat alle blaadjes boven ons
Aan de takken van de boom
Deed bewegen en ritselen
En ik zweer je
Het was net alsof alle blaadjes
Tegelijkertijd voor ons klapten
Alsof ze begonnen te applaudisseren
Terwijl de boom goedkeurend
Op ons beiden neerkeek
En als ik eraan terugdenk
Moet ik stiekem een beetje huilen
Dit zijn de dingen die er toe doen
Dit is wat het leven ons geeft
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 21-08-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Applaus ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.