Moeder

Henk Smit

Moeder

Bij op een drempel staan kwam het verwijt
dat het niet mocht; zij uitte dan bezwaren.
Gepoetst raakte het zijn glans weer kwijt.
Stilzwijgend hoorde ik de commentaren.

Ach, zij verstond de plicht van properheid
omdat zij al het vuil wist te vergaren.
En dat gebeurde altijd met beleid
zoals dat hoorde in die vroege jaren.

De schone schijn wilde ik ontgroeien
me voorgoed bevrijden van 't bemoeien.
Dat het me gelukt is, is een zegen.
Maar nu na jaren gaan gedachten vaker
terug. Dan word ik als slaper waker
en kom mezelf weer op de drempel tegen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 19-08-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Henk Smit (Actief sinds: 19-06-2020)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Moeder’ van Henk Smit zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.