Nachthuilen

Lola

In de eenzaamheid van de nacht
komt de prop van mijn onvoltooid verleden
soms hardnekkig opzetten
en zelfs tranen spoelen hem niet weg

Ik bewandel ongevraagd de paden
van dat stuk hart dat maar niet wil helen
gelegen in de verre uithoek
van mijn diepste ik

Bevreesd loop ik door duisternis
tot de verwachtte confrontatie
met de zwarte panter van pijn
weer volgt zoals altijd

Oude wonden van het waarom
worden genadeloos opengereten
en helen nooit helemaal
een deel van mij is eeuwig stuk

@Lola