INLOGGEN
«»

levensdagen

Als ik terug kijk op mijn eigen levensdagen, zijn er teveel vragen , om te springen in de verdieping, van mijn leven omdat dat is als een wolkenkrabber, met teveel etages.
Moet de rust vinden om te dragen, wat ik dragen kan. De verdiepingen erboven niet te veel druk en spanning vragen mag. En eronder mijn eigen waarde in het gewicht dragen zal.
Al ben ik de held in mezelf en zal ik een gokje wagen.
Wil wel een held zijn maar weet, niet waar naar toe te richten,
Hou niet van teveel plichten die zich uiten met de verplichting.
Om mij zelf te verantwoorden. Want als iets niet te bepraten is zal het mij gaan storen.
In het uiten van mezelf, omdat de persoon tegenover mij zich zelf niet erkent, door het geen wat ik hoor zie en constanteer, wie weet in een andere keer en een ander gesprek.
Dat de waarheid voor de deur staat, en praat over de dagen uit het verleden.
Ik heb het verleden zelf ook vermeden door het weg te stoppen.
Maar het verdriet deed zich opkroppen, tot het ontaarde, in mijn karakter zo grillig als de aarde, de godswaanzin om de aarde te redden, maar ik zie de mensheid als een kudde zonder, een leider met spijt, berouw en vergevingsgezind, tot de liefde omarmt en het beste vind in zich zelf, ben geen kudden hoeder of een meeloper, ben een verkoper , van mijn eigen gedachtes, en waar dit toe lijdt geen idee de tijd zal me doen laten lachen.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 15-07-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

danny willemsen
Actief sinds: 14-07-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘levensdagen’ van danny willemsen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.