Leegte

Myrthe Dokens

Wanneer je de mist in gaat,
het gevoel doet verdwijnen,
het niet meer oplaadt,
de blijdschap doet uitschijnen.

Het masker jezelf verraadt.
Niemand die dit doorheeft.
Dit is het resultaat, dat mij schaadt.

Ik wist niet dat ik ooit zou verlangen naar het gevoel van blijdschap,
verdriet en al deze andere gevoelens diep vanbinnen.
Dat deze me niet meer zouden verbinden.
Ik dit terug moet herwinnen,
maar ze eerst terugvinden.

Ik deze leegte moet vullen.
In deze diepte me naar boven te hesen.
Zou je me willen helpen dit mee te onthullen?
Zo kan ik terug genezen.

Sta eens stil met jou gevoel,
dat je blij mag zijn dit te hebben,
want voor je het weet is het koel.

Ondanks geen pijn.
Wil je liever een gevoel,
dan apathisch zijn.

Dit is pijnlijker,
de leegte die in je schuilt,
en ondraaglijker,
wanneer je niet meer huilt.

Myrthe Dokens, 14/6/2020






Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 16-06-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Myrthe Dokens (Actief sinds: 08-05-2020)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Leegte’ van Myrthe Dokens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.