INLOGGEN
«»

Barsten

Mijn muur is gebarsten,
door die vele lasten.

Ik leef als een slot,
maar nu is alles op.

Ik heb geen kracht, geen moed, ik ben kappot.
Het is het lot.

Ik ben doorboord,
dit is het woord.

Het gevoel blijft,
dat wordt verzwijgt.

Het kraakt,
het raakt
en er wordt naar gestaard.

Ik kan niet meer,
na die 1000 keer.

Het is gedaan,
dus ben gegaan.
Myrthe Dokens, 2015

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 08-06-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Myrthe Dokens
Actief sinds: 08-05-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Barsten’ van Myrthe Dokens zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.