Met enige weemoed terugkijken
Ik vind onverwacht oude foto's van ons fraaie
binnentuincomplex
Geregeld is met elkaar genoten, de oudjes
deden bij boulen hun best!
Nu is er de pijnlijke confrontatie met hen die er
allang niet meer zijn Menige steek in mijn hart
voel ik, we hadden het zo ongelooflijk fijn...
Wij mensen van het eerste uur, zo een twintig
jaren geleden
Zien aankomen kon je het dan wel; nieuwelingen
werden nooit gemeden
Af en toe, bij een bijzondere gelegenheid, speelt
de melancholie wel wat op
Als nieuwelingen kwam je er toen samen, maar nu
is die koek wel gegeten, volop.
Dakoyria, 2020.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 02-05-2020
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Met enige weemoed terugkijken’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.