INLOGGEN
«»

Verjaard verdriet

Hij keek om
En ontweek de leegte
Vroeger ontkent
En hij niet alleen
Ontkent in “zijn”
Ontkent door zwijgen
Een nieuw leven
En opnieuw
Ervaring van verdriet
Zijn eigen zoon
En weer voelt hij de leegte
Verjaard verdriet

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 26-04-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Astrid van Veen
Actief sinds: 19-05-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Verjaard verdriet’ van Astrid van Veen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.