Verjaard verdriet

Astrid van Veen

Hij keek om
En ontweek de leegte
Vroeger ontkent
En hij niet alleen
Ontkent in “zijn”
Ontkent door zwijgen
Een nieuw leven
En opnieuw
Ervaring van verdriet
Zijn eigen zoon
En weer voelt hij de leegte
Verjaard verdriet

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 26-04-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Astrid van Veen (Actief sinds: 19-05-2016)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Verjaard verdriet’ van Astrid van Veen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.