INLOGGEN
«»

gebroken glas

Leven in een isolement, tussen muren van gebroken glas.
Samengeperst, je kunt er niet uit.
je leeft en je ademt er is niet meer dan dat.
Alles blijft hetzelfde, geen verandering.
Laat mij de barst in het glas zijn.
Zodat het licht naar binnen dringen zal.
Het licht dat je zal voeden, dat jou helen zal.
En de barst in het glas wordt groter.
Je vangt een glimp op van het leven aan
de ander zijde, maakt je nieuwsgierig, er is meer
dan dit.

De barst in het raam wordt groter, en het licht dat binnendringt, omringt je
en is allesomvattend. je wordt vervuld met nieuwe energie, en blijdschap.
En je ziel begint zijn kleuren terug te krijgen.
Als geverfd door onzichtbare penselen, die de liefde voor het leven
weer terugbrengen in je bestaan.
Nu is de muur gebarsten en je kunt weer naar buiten stappen, het leven in.

De barst in het glas heb ik gemaakt voor jou, en dat is iets dat je nooit
weten zult. Je leeft weer en omarmt het leven.
Weg uit de duisternis die je omringde.
Ik sla je gade en zie je sparkelende ogen, en een glimlach siert je gezicht.
Die barst in het glas heb ik gemaakt, omdat ik je liefheb, en je iets beter
gunde dan het leven tussen dat donkere glas om je heen.

Het ga je goed, op een dag zullen wij elkaar passeren, zal dan in je ogen
kijken en aanschouwen dat je gelukkig bent. Dan heb ik mijn werk gedaan,
mijn missie volbracht. Je kunt nu verder met je leven. Ik wens je al het goede
dat dit leven jou geven kan, Geniet ervan, je hebt het verdiend. Ik denk aan jou,
mijn vriend

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 13-04-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Liselotte
Actief sinds: 13-04-2020 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘gebroken glas’ van Liselotte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.