Echo

Excellium

Echo
---------
De klank van onmoogelijke liefde en wanhoop.
Een stem gedoemd zichzelf te harhalen,
Gedoemd om eenzaam rond te dwalen,
Van in de diepste dalen , de hoogste bergtoppen
Tot in de diepste grotten .

Als ge ze zoekt zeg dan iets en zij zal u herhalen.
Ge kunt alleen uzelf horen hopende dat zij u wel kan bekoren.
Dus neem het haar niet kwalijk het zijn u verhalen ,dus neem rustig de tijd om ze te onthalen en ze dan terug rustig terug in u op te halen . meschien kan zij u dan leren u diepste naar boven te halen.
En u zelf ermee terug te halen.
Zo da gij niet zo als haar eeuwig moet blijven ronddwalen. Ø

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 07-04-2020

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Excellium (Actief sinds: 07-04-2020)

Informatie bij het gedicht

Als ge ergens alleen zit. Bij echo luister dan is naar uzelf.

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Echo’ van Excellium zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.

Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.