INLOGGEN
«»

Echo

Echo
---------
De klank van onmoogelijke liefde en wanhoop.
Een stem gedoemd zichzelf te harhalen,
Gedoemd om eenzaam rond te dwalen,
Van in de diepste dalen , de hoogste bergtoppen
Tot in de diepste grotten .

Als ge ze zoekt zeg dan iets en zij zal u herhalen.
Ge kunt alleen uzelf horen hopende dat zij u wel kan bekoren.
Dus neem het haar niet kwalijk het zijn u verhalen ,dus neem rustig de tijd om ze te onthalen en ze dan terug rustig terug in u op te halen . meschien kan zij u dan leren u diepste naar boven te halen.
En u zelf ermee terug te halen.
Zo da gij niet zo als haar eeuwig moet blijven ronddwalen. Ø

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 07-04-2020

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Excellium
Actief sinds: 07-04-2020Informatie bij het gedicht:

Als ge ergens alleen zit. Bij echo luister dan is naar uzelf. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Echo’ van Excellium zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.