Ingetogen

wil melker


ingetogen


ik ken de momenten
waarop haar lach
langzaam ingetogen wordt

het woord omfloerst
klinkt en met emoties
beladen zijn boodschap zingt

in zacht mineur
kleurt de stemming
naar wat donkere kanten

is het bewegen
minder luid en feeëriek
dan toen de groep nog danste

zij zijn geraakt door een
diep verdriet dat onverwacht
tevoorschijn schiet

herkennen in samengaan
de tragische omstandigheden
waaronder mensen leden

toch ervaren zij de moed
om verder te gaan
het leven weer te laten klinken

als ogen helder blinken
hebben zij het goed gedaan
hun schip zal nooit echt zinken


wil melker
17/10/2019
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 17-10-2019

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Ingetogen’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.