Vergeten soms een zegen
Ik had het hun nog al te graag beloofd:
nog weer eens opzoeken op het nieuwe adres
Teveel ben ik echter van eigen rust beroofd,
een definitief afscheid nú wat helaas rest
Ik voel me wel zo opgesplitst, zou liefst allen
in het Huis weer eens groeten
Van zo overduidelijk in de steek laten houd ik
toch niet! In mijn eigen belang dat wel moeten...
Het gaat me ongelooflijk aan het hart, maar dan
bedenk ik dat zij al spoedig niet meer weten...
Dementie, het is soms wel een zegen als je beter
noodgedwongen moet vergeten.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 25-07-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Vergeten soms een zegen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.