INLOGGEN
«»

Mensen missen

Geregeld mis je zomaar mensen,
te lang al niets gehoord
Sommigen spelen een bescheiden
rol, maar tóch...

Die aardige buurman, je wisselde wat
woorden over de prachtige tuin
Naar complimentjes zou hij nooit
streven, met graagte wél uitgedeeld

Vaste bewoners zie je soms even niet
Zij blijken oké, maar weekenden
Mensen uit de kennissenkring: een al
te zere knie Lopen dat zo moeilijk ging

En als je dan wéér eens via, via hoort
Al te bange verwachtingen gelukkig
verstoord
Dan realiseer jij jouw gemis, iedere keer.

Dakoyria, 2019.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 18-07-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Dakoyria
Actief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Mensen missen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.