INLOGGEN
«»

Alleen in de trein

Ik zit in de trein onderweg
Altijd in beweging zonder enige bestemming

alleen, niemand naast me, lege stoelen
Raar, het voelt verdomd bekend
Eenzaam in een wagon
Alle haltes worden overgeslagen
Geen eindbestemming, geen machinist

Doe mijn ogen dicht

Misschien vind ik mijn bestemming ergens in m’n gedachten
Maar wat maakt het uit, niemand is er om op mij te wachten

Kleuren worden cijfers, cijfers worden letters
Geuren die maar blijven zeuren

Geluiden controleren de ontoereikende verstopte gevoelens
Die zich ongeremd vermaken in de ongerepte gebieden in m’n hart

Rood is maar een kleur
Rond en met een zoete geur
Blauw lacht en doet een voorspelling
Onheilspellend, zijn woorden zijn een kwelling
Groen stopt.
Onverwacht, maakt alles kapot
Geel heelt de wonden
Maar is ver weg op de achtergrond hij kan niet worden gevonden

De regenboog, zijn kleuren hangen als een melodie
Boven de afgrond en onder de zee

Draai hem om

En alles is geweest, geen feest, alleen een geest

Geen tijd om te bedenken
Voor wie zijn die lege stoelen?
Ik weet het niet

Raampje naar beneden misschien dat dit briesje m’n gedachte kan begrijpen

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 04-07-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Joshua De jonge
Actief sinds: 04-07-2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Alleen in de trein ’ van Joshua De jonge zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.