De nacht, de buitenwijk
DE NACHT, DE BUITENWIJK
De stad slaapt nooit
En ik slaap onrustig
In deze buitenwijk
De nacht voelt warm en klam
En kleverig op mijn huid
Ik zweet, ik draai, ik maal
Ik droom steeds opnieuw
Dezelfde droom
Waaruit ik niet ontsnappen kan
Je bent ineens bang
Om dood te gaan
Om te verdwijnen
Ben ik dood ?
Ben ik nog hier ?
Ja, ik ben nog hier.
Rustig maar
Wachten op de tekenen
Van de nieuwe dag
De schoonmakers arriveren
Met hun luide bezemwagens
Ze stuwen de morgen voort
Vrachtwagens lossen hun vracht
Winkels worden bevoorraad
Ik ben een stille getuige
De morgen is eindelijk hier
Het duister is getrotseerd
Ik ben aan de nacht ontsnapt
Nu alles is doorstaan
Smaakt het ontbijt goed
Alles begint opnieuw
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 05-06-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De nacht, de buitenwijk ’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.