Aan pijn berust
Aan pijn berust,
zie ik geen licht,
noch zon of regenboog.
Bleke dagen dalen
in mijn ziel.
Een mooie droom die me bedroog.
Nu,
wil ik van 't leven scheiden,
vertrekken uit dit droevig oord.
Geen liefde, vriendschap
kan me nog verleiden.
'K heb teveel geleden,
en geloofd.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 09-04-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
yvette Vanavermaete (Actief sinds: 23-03-2019)
Informatie bij het gedicht
Als men jong is ziet men het leven vol zonneschijn,na vele tegenslagen ziet men regen en mist
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Aan pijn berust’ van yvette Vanavermaete zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.