INLOGGEN
«»

Alliteratyfuszooi

Voelde mij zo vaag, vlinderplaag.
Zoals verhalen verraden deden daden mij denken aan dingen die dusdanig dwaas waren,
dat de dingen buiten beter leken dan achter dunne glazen die naar binnen waren gegroeid.

Drukt de dauw dan dik op mijn glazen?
Glijd geheel geleidelijk, mijn miezerige moed me in de schoenen,
wat een schande!

Voor mijn moeie ontstoken ogen, oogde de wereld werkelijk waar een wonder.
Wist ik of de ochtenden op mijn lege maag zo gemaakt waren door het geglinster van het glas, of was ik werkelijk weer verloren, en zij de mooiste van de klas

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 24-02-2019

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Fabio Bottelier
Actief sinds: 23-02-2019 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Alliteratyfuszooi ’ van Fabio Bottelier zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.