Een vriendin wipt nog binnen
Lieftallig zoals altijd wipt ze nog even bij me aan
Juist lig ik al te bed, ben vlug weer opgestaan
Zij komt zomaar even kijken hoe het mij zoal gaat
Ik verheug me over de fijne aandacht, bij een
nare kou die je niet zomaar verslaat
We babbelen wat verder, iets drinken wil ze niet
Vertrouwd met haar zit ik in mijn dunne nachtpon
Zij blijft niet lang, heeft nog méér in het verschiet.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 10-02-2019
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een vriendin wipt nog binnen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.