«»
voer ik geregeld een gesprek met jou maar
Eigenlijk is het een lange monoloog want
antwoord geven dát verwacht ik niet Het zou
nog eens zijn heel raar!
Toch moet ik mijn gevoelens kwijt die ik
nooit anders uiten kon
Die lijken het meest op een grote, zwarte,
diepe vijver waarin ik spartelde, maar niet klom.....
Zij zullen je niet meer gaan bereiken, het betreft
nu vooral míj Misschien kan ik me ééns gelouterd
voelen, zo weergaloos gelukkig en blij.
Dakoyria, 2019.
Wat ik nog wilde zeggen
In tijd en afstand zo ver van jou gescheiden,voer ik geregeld een gesprek met jou maar
Eigenlijk is het een lange monoloog want
antwoord geven dát verwacht ik niet Het zou
nog eens zijn heel raar!
Toch moet ik mijn gevoelens kwijt die ik
nooit anders uiten kon
Die lijken het meest op een grote, zwarte,
diepe vijver waarin ik spartelde, maar niet klom.....
Zij zullen je niet meer gaan bereiken, het betreft
nu vooral míj Misschien kan ik me ééns gelouterd
voelen, zo weergaloos gelukkig en blij.
Dakoyria, 2019.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 16-01-2019
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
DakoyriaActief sinds: 08-11-2015 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Wat ik nog wilde zeggen’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.