Bijna al jouw leeftijd, oma!

Dakoyria

Nog heel even en ook mijn leeftijd is dan die
van haar... Zij droeg wel een fraaie knot en
de haardos vrijwel grijs daar

Zij bezat van nature een frisse kleur en sprayde
flink wat verfrissende odeur, populair in die tijd
Een ketting met een groot medaillon om haar hals
gevlijd

Daarin nog wat haar, van haar man Zo lang alweer
dood tot haar spijt
Pontificaal stond zij in de deurpost om mij te
verwelkomen

Een goudkleurig brilletje op haar neus; zij zag me nu
duidelijk aankomen
Eeuwig droeg zij op haar leeftijd een donkerblauwe
of grijze jurk

Pantoffels had zij aan haar voeten, ikzelf was nog een
kleine purk
Wat zou zij nú vinden van deze tijd? Communiceren
wel zo uitgebreid

Zo altijd aan de mobiel, voor zover dat je beviel...
Toendertijd speelde oma zielsgraag en zo heel alleen
patience Menig keer een gerede kans bij kruiswoord-
puzzels Zij won dan een prijs Broodnuchter als zij was,

was zij natuurlijk wel blij, maar raakte geenszins van de
wijs!
De vrouw die mijn grootmoeder was, vulde zes kinder-
monden Zij leek als zakenvrouw geboren met heel haar
toebehoren

De snelle opkomst van de industriële broodbakkerij
Spoedig al de oorlog... Hoe toch redde dan zij?
Mijn respect is groot voor die wat statige vrouw
Oud worden deed zij dan niet; hoe zij ook zóu?

Ernstig ziek aan het eind van haar roerige leven
Terwijl ik wat over haar peins, overzie ik het eigen
streven
Had ik zélf ook dit alles zo gekund? Een huivering
overvalt me

Hoewel zij wel enige ontspanning heeft gekend,
werd zij ooit wel eens mateloos verwend?

Dakoyria, 2019.