Gekleurde medemens
"Ik ben mezelf kwijt
niet met zoveel spijt
stond iemand in het krijt
dus ik nam afscheid
waar ik heen vlood
is dicht bij de dood
ik ben een exoot
als een ei zo bloot
ze kunnen me allemaal zien
ze moeten alleen maar rondzien
kijkers open en opzien
niet schrikken ik ben toch niet te zien
dat doet het met je rassenhaat:
maar dan worden ze kwaad
want ik heb gestrooid míjn zaad
in een democratische staat
gelukkig dat niemand me vind
want ze zijn allemaal blind
en mijn gekleurd kind?
moest ik achterlaten
niemand die het vindt."
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 24-12-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Ron Dietvorst (Actief sinds: 18-05-2018)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Gekleurde medemens’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.