Onsterfelijke mens.

Jan Sen

O sterfelijke mensjes
wat praten jullie
over eeuwig leven.
Ik wilde sterven
om je te tonen
waar jullie fantasie
je naar drijft.

Stille stug geworden stumpers
je heet volwassen,
ha, heet volwassen,
verloren onredbaar
ben je belegen
in je nooit uitgegroeid zijn.

Je walgelijke woorden
ik zou ze
noteren willen
en je lezen laten,
heb dan eens de moed
te lachen,
ik huil er slechts om.

O menjes, je meningen
staan zo stupide,
je ziet zelf niets
dan de
stomheid in je ogen,
niets niets,
o stervensvolle
levenloze
mensjes,
hoe hoe hoe
wil je mij groot brengen.
Hoe hoe hoe?