«»
was gezwicht
voor zijn eisen
hij hoorde ze niet eens krijsen
haar maagdelijkheid
was weg, lost in air,
en op zijn tronie was niets
anders te zien dan jolijt
tot haar eeuwige spijt
maar het was te laat
vooral voor de smaad
hoe moest ze het kwijt
aan haar vriendin van de nijd
dat hij haar bijkans het ademen benam
het tuig dat haar haar bloempje ontnam
morgen werd ze zestien
dat had dat tuig wel doorzien
maar in zijn land maakte dat geen verschil
of je nu ging van bil
met een oma of met een kind
ze waren beiden
even vluchtig als de wind
houd dus je kop en hou op met schreien.
Kind van 16
Het wichtwas gezwicht
voor zijn eisen
hij hoorde ze niet eens krijsen
haar maagdelijkheid
was weg, lost in air,
en op zijn tronie was niets
anders te zien dan jolijt
tot haar eeuwige spijt
maar het was te laat
vooral voor de smaad
hoe moest ze het kwijt
aan haar vriendin van de nijd
dat hij haar bijkans het ademen benam
het tuig dat haar haar bloempje ontnam
morgen werd ze zestien
dat had dat tuig wel doorzien
maar in zijn land maakte dat geen verschil
of je nu ging van bil
met een oma of met een kind
ze waren beiden
even vluchtig als de wind
houd dus je kop en hou op met schreien.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 04-12-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Ron DietvorstActief sinds: 18-05-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Kind van 16’ van Ron Dietvorst zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.