Stroming

Jasmijn

Het leven staat stil
raast aan me voorbij
Nooit verliezen in een ander
altijd verloren in mezelf
De hardheid en de zachtheid staan me tegen
gewoon gewoon
daarentegen alles alles behalve gewoon
De gedachten stromen langs jou
maar ik drijf voorbij
De tekens blijven uit
ik ging te snel
Alle aandacht van een ander
leidt me dichter naar de stroom
Afkeer voor het water
voor de kust liggen kapers
Met de stroming mee
altijd dezelfde richting
Je blijft niet drijven
zinkt naar de diepe bodem
Terug aan het oppervlak
een ademteug.