INLOGGEN
«»

Galekopperdijk 4.

4
Ik zei je al
(of zei je niet)

het is een oord waar
wellustige ogen verzadiging,
vreedzaamheid zoeken in
wellustige lijven.

Je hand streelt
je lippen zoeken
je voeten klauwen
zich samen.

De kersen van je vruchtbaarheid
draagt de wind in haar ruchtbaarheid

draaien in een zucht haar waarheid:
het is een oord waar
wellustige ogen verzadiging,
vreedzaamheid zoeken in
wellustige lijven.

Vrouwen?
Er te over!
Als lichtekooien in
hun lichte tred hun
laakbaarheid kijken
belichaamd door hun woorden.

Het zijn geen lichtekooien
dat is het erge.
(maar ook het goede weer)
Over de rest spreek ik niet.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 29-10-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Jan Sen
Actief sinds: 01-10-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Galekopperdijk 4.’ van Jan Sen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.