«»
een kop zo rood
als een dalende zon,
met haren zilver
als een zongebleekte haring.
Hij zei me
(op die hete dag dat
de straten korrelden
en de steden sliepen)
dat de hitte hem
omhoog was gestegen.
Hij zwaaide naar een
meisje, maar hij ging
liever z'n zingende botten
z'n zoele lijf
verkoelen in het koude kanaal
dat lauw was maar
nog koud aan zou doen.
Een jongetje
Ik zag een jongetje meteen kop zo rood
als een dalende zon,
met haren zilver
als een zongebleekte haring.
Hij zei me
(op die hete dag dat
de straten korrelden
en de steden sliepen)
dat de hitte hem
omhoog was gestegen.
Hij zwaaide naar een
meisje, maar hij ging
liever z'n zingende botten
z'n zoele lijf
verkoelen in het koude kanaal
dat lauw was maar
nog koud aan zou doen.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 23-10-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Jan SenActief sinds: 01-10-2018Informatie bij het gedicht:
Langs het Amsterdam-Rijn Kanaal, waar in de jaren '50 volop gezwommen werd ten westen van Utrecht. Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Een jongetje’ van Jan Sen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.