Het meisje, de jongen.

Jan Sen

Het meisje, de jongen.

Fluisterstemmen in mijn kussen,
lieve jongen.
Weet, ze zeggen, ik
leg mijn oor er op toe.

Fluisterklanken fluisteren,
lieve jongen,
de deken rust zwaar op
mijn zwangere lichaam,
---maar---
waarom zie ik tranen in
je ogen? Heb je een
onuitgesproken verdriet? Heb
je een liefde over de grens
heb je last van
nostalgie.....?

De dag dat je ze niet meer zien zal
is ver van hier,
lief meisje.

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 17-10-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Jan Sen (Actief sinds: 01-10-2018)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Het meisje, de jongen.’ van Jan Sen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.