vlucht

Jan Sen

De man die zich vreest,

het ronkend geluid van mijn gedachten,
dat is maar schijn.

De zoemende hoop van mijn woorden,
dat lijkt maar zo.

Maar de blauwe loze slapte
die er hangt in de spelonken van mijn lichaam,

Ja!
Vlucht! Vlucht!

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 05-10-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

Jan Sen (Actief sinds: 01-10-2018)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘vlucht’ van Jan Sen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.