INLOGGEN
«»

vindtocht

de heuvel wandelend
vind ik vrede
die verdriet verlicht
geven bomen mij
een beetje opluchting
als ik passeer

mijn zenuwen ontspannen
waar boos mijn hart
ik beekjes oversteek
de wind die ik voel
ruikt naar bloemen
die plezieren kunnen

de bladeren aan bomen
langs de lange weg
net als we op de steentjes
vertellen hun verhaal
het panorama schetsend
dat ik zoekend loop

wanneer de hemel valt
donker als klippen
stoppen mijn voeten
hun pijnlijke bedevaart
bij met stenen dak
een welkom thuis

daar eet ik warm
de offers van liefde
die met zoete herinnering
mijn zwaar gemoed
wassend verlichten
tot ik eindelijk slaap

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 11-08-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Peter Paul Doodkorte
Actief sinds: 21-07-2015Informatie bij het gedicht:

Ver-dicht | 11 augustus 2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘vindtocht’ van Peter Paul Doodkorte zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.






Om dit gedicht toe te voegen aan je favorieten dien je ingelogd te zijn. Log dus eerst in op de website. Als je nog geen account hebt, maak dan een account aan op deze website.