Buitenkant – binnenkant

Gertjan van der Kraan

Buitenkant – binnenkant


Waarom reageren ze zo hard
Iedere keer raak ik weer verstard
In hun ogen die speciale blik
Het is dan net als of ik stik
Brand heeft mijn gezicht mismaakt
Het heeft mijn leven diep geraakt
Maar ik ben toch hetzelfde gebleven
Zo ook mijn denken en mijn leven.
Al is de buitenkant verre van volmaakt
Mijn binnenkant is toch niet mismaakt.
En toch in de blikken die ze schenken
Zie ik een blik alsof ik niet kan denken.
Dit maakt het ongeluk dubbel erg
Emotioneel heel veel van mij verg
God schenk mij kracht om door te gaan
Omdat ik zo vaak alleen komt te staan
Help mij om toch door te leven
Blijf mij Uw liefde dan maar geven
Ik weet, makkelijk zal het niet zijn
De eenzaamheid blijft als een pijn
Iedere dag weer aan mij knagen
Maar ik weet: U blijft mij dragen