Contemplatief
Het is zondagsstil zo buiten op straat
Binnen hoor ik wat klassieke muziek,
rustig wel naar het mij vergaat
Het maakt een mens contemplatief,
wat per saldo is me uiteindelijk nog lief?
Wat zou ik nog kunnen verwachten?
Kan íets mijn pijn nog wat verzachten?
Ik richt mij zoals altijd op de buitenwereld
Ook daar is het heus niet altijd koek en ei
Wél leerde men daar min of meer mee
te leven
Bereikt dit soort geluk misschien wel míj?
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 15-07-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Contemplatief’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.