INLOGGEN
«»

Dromend in de zon

Dromend in de zon

Het zonlicht speelt over mijn gezicht
ik lig met mijn ogen gesloten,
het is nu weer een prachtige week
waarvan ik elke dag heb genoten.

De krant ligt nog gevouwen op de grond
ik lig heerlijk lui achterover in mijn stoel,
genietend van een zon die niet te warm is
krijg ik een uiterst behaaglijk gevoel.

Mijn gedachten, spelend als hondjes
worden nu samen een dikke kat,
die nu binnen tussen de planten zit,
slaperig naar mij kijkt tussen het blad.

Hij is tenslotte gapend gaan liggen
ik hoor hem nu duidelijk spinnen,
dan ineens, kijkt hij op en springt weg,
er komt een herinnering binnen.

Ik voel een hand die de mijne zoekt,
vingers die de mijne omsluiten,
ik kijk opzij en zie haar kijken,
ze glimlacht naar mij daar buiten.

Twee handen die elkaar grijpen
als in een levenslang verbond,
op armlengte elkaar beminnen
met een glimlach om de mond,

Ik voel het, dit kan niet waar zijn,
open mijn ogen en kijk waar ze zat,
mijn beker met koude koffie,
ik sta op, heb genoeg zon gehad.

En die kat en die hondjes?

Zijn hier nooit geweest,
ze komen af toe op bezoek
maar dan alleen in mijn geest.
------

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht   
Geplaatst op: 22-06-2018

Beoordeel dit gedicht nu

10 9 8 7 6
5 4 3 2 1

Over deze dichter

Ruud Grootveld
Actief sinds: 21-06-2016 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Dromend in de zon’ van Ruud Grootveld zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.