Stuiteren gestaag

wil melker


stuiteren gestaag


knikkers rolden
oppervlaktes bolden
licht klingelde in
transparante lucht

zij kwamen
van bovenaan
tevreden naar beneden
lieten zich helemaal gaan

een glazen waterval
die fonkelde in
muziek van de zon
tot de pot alles won

rusten samen
zonder geluid in
gelijkvormige kromming
tot er eentje verschuift

als een lawine
waaieren ze uit
maken vaart zonder
zich te laten stuiten

zij zijn buiten
in vrije loop en
stuiteren gestaag
tot een kleurrijke hoop


wil melker
06/06/2018
www.wilmelkerrafels.deds.nl

Gedichten navigatie

« Vorige gedicht | Volgende gedicht »

Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken

Over dit gedicht  

Geplaatst op: 06-06-2018

Beoordeel dit gedicht nu

Over deze dichter

wil melker (Actief sinds: 07-02-2014)

Auteursrechten

Op dit gedicht ‘Stuiteren gestaag’ van wil melker zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.