Geworteld
Rust in mn hoofd
De wortels vergrijpen zich aan de grond
En ontmoeten elkaar
In een wirwar wat aarde heet
In een poging bij zichzelf te blijven
Krioelen ze zich door elkaar
Tot een wortel breekt
En ja ...weg bij jezelf
En je hoofd is weer vol
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-06-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Astrid van Veen (Actief sinds: 19-05-2016)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Geworteld’ van Astrid van Veen zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.