De wolfman
De wolfman
Ik bevind me
Op een open plek
Midden in een woud van groen
Ik zit in het hoge gras
Een teder voorjaarszonnetje
Kust mijn huid
Hier ben ik
Zoals ik wil zijn
Zonder ballast
Zonder zelfoordeel
Zonder de pijn van gisteren
Of de zorgen van morgen
Als ik mijn ogen sluit
En vervolgens weer open
Dansen de vlinders om mij heen
Een prachtig schouwspel
Dat mij ontroert
Ik huil in stilte
Een jong hertje betreedt behoedzaam
De open plek in het bos
Ze kijkt me onderzoekend
En indringend aan
Ze ziet een wolfman
Maar ze voelt wat anders
Ze voelt vrede en veiligheid
We begrijpen elkaar
Zonder woorden
Ze gaat rustig eten van het gras
De wolfman huilt
Om wat jou is overkomen
Maar hier op deze plek
Voelt hij dat het goedkomt
Heb geen angst
Lieve vrouw
De dag gaat nu beginnen
En binnenkort
Zijn wij voor altijd samen
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 03-05-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Vincent Oostrijck (Actief sinds: 20-08-2017)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘De wolfman’ van Vincent Oostrijck zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.