Zelfstandig móeten blijven
Ik ken haar al jaren, mijn heel lieve buurvrouw
We groeten elkaar hartelijk, beiden voor de
boodschappen in touw
Het valt haar heel niet me, 'Alzheimer' zegt ze
mij Ik ben doodop, veel visite, ze kwamen
ongevraagd voorbij.....
Op mijn voorstel inkopen voor haar meenemen
te gaan, wimpelt zij beleefd af Zij wilde meteen
maar een frisse neus halen in haar moeilijk
bestaan
Haar dochter heeft wel vaak maar niet altijd
de gelegenheid.
Hoe bestaat het dat je zó dan je dagen slijt?
Dakoyria, 2018.
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht »
Naar deze rubriek
Naar overzicht alle rubrieken
Over dit gedicht
Geplaatst op: 12-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
Over deze dichter
Dakoyria (Actief sinds: 08-11-2015)
Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Zelfstandig móeten blijven’ van Dakoyria zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.