Om jou zo verlegen...

Dakoyria

Toendertijd riep ik jóu er maar bij; een wonderlijk
vlindertje zat doodstil op mijn tuinmuur
Ik verwonderde mij al, zag het nog niet eerder
Jij, met veel meer kennis wist het ook niet.

We zochten het op: het bleek om een nacht-
vlinder te gaan Zich laten verwijderen wilde het
niet We raakten het verder maar niet aan.

In een mooi landschap, bloemen, vogels;
steeds weer kom ik je tegen
Zo spíjtig dat je er niet meer bent, nog steeds
om jou zo verlegen!

Dakoyria, 2018.