«»
En kijken mij aan
Laten de mijne dwalen
Zien me daar vertwijfeld staan
Richtingloos op reis
Terug naar mijn ik
Zoekgeraakt in twijfel
In strijd verstrikt
Ze grijpt me vast
Schudt me los
Voelt me aan
En laat me gaan
Toont begrip
Prikt me door
Vraagt en hoort
En is me voor
Dankbaar voor het vertrouwen
En haar energie
Kan ik nu langzaam bouwen
Zodat ik mijzelf weer zie
Bruine ogen
Streng zie ik ze stralenEn kijken mij aan
Laten de mijne dwalen
Zien me daar vertwijfeld staan
Richtingloos op reis
Terug naar mijn ik
Zoekgeraakt in twijfel
In strijd verstrikt
Ze grijpt me vast
Schudt me los
Voelt me aan
En laat me gaan
Toont begrip
Prikt me door
Vraagt en hoort
En is me voor
Dankbaar voor het vertrouwen
En haar energie
Kan ik nu langzaam bouwen
Zodat ik mijzelf weer zie
Gedichten navigatie
« Vorige gedicht | Volgende gedicht » Naar deze rubriekNaar overzicht alle rubrieken Over dit gedicht Geplaatst op: 03-03-2018
Beoordeel dit gedicht nu
5 | 4 | 3 | 2 | 1 |
Over deze dichter
Wichard de KrijgerActief sinds: 04-02-2018 Auteursrechten
Op dit gedicht ‘Bruine ogen’ van Wichard de Krijger zijn auteursrechten van toepassing (©). Het gedicht is onder auteursrechtelijke bescherming geplaatst op Dichters.nl.